Rugpijn is een van de meest voorkomende klachten van ziekten van mensen in de werkende leeftijd, ouderen en seniele leeftijd. De menselijke ruggengraat draagt bijna het hele gewicht van een persoon. Het bestaat uit 33-34 wervels, die verbonden zijn door tussenwervelschijven. Dankzij deze verbinding kunnen de wervels ten opzichte van elkaar bewegen. Het heiligbeen en het staartbeen zijn speciale delen van de wervelkolom. Het heiligbeen wordt gevormd door vijf gefuseerde wervels en het stuitbeen is een rudimentair deel van de wervelkolom dat geen ondersteunende functie vervult.
Pijn kan zich in een of alle drie de delen van de wervelkolom ontwikkelen. Meestal komt pijn voor in de cervicale, thoracale en lumbale wervelkolom. Pijn kan worden veroorzaakt door ziekten en verwondingen van de tussenwervelschijven (uitsteeksel van de tussenwervelschijf, hernia) en tussenwervelgewrichten (artrose van de facetgewrichten) of andere aandoeningen. Het aantal mensen met rugpijn is de afgelopen jaren en decennia sterk toegenomen, waardoor deze klacht de meest voorkomende ter wereld is.
Soorten rugpijn
Acute rugpijn houdt tot zes weken aan. Als het tot 12 weken duurt, wordt het subacuut genoemd. Pijn die na 12 weken aanhoudt, wordt chronische pijn genoemd.
Afhankelijk van de definitie van bepaalde oorzaken van pijn, zijn er:
- niet-specifieke rugpijn;
- specifieke rugpijn.
Specifieke rugpijn
Als de exacte oorzaak van de pijn bekend is, spreekt men van specifieke rugpijn.
Voorbeelden van specifieke pijn zijn trauma, schijflaesies, ontsteking van de tussenwervelgewrichten (facetartrose).
Niet-specifieke rugpijn
In sommige gevallen wordt rugpijn geclassificeerd als niet-specifiek omdat het niet mogelijk is om de exacte oorzaak vast te stellen.
Aspecifieke rugpijn kan optreden bij een slechte houding of gebrek aan lichaamsbeweging.
Symptomen en klachten
Bijna iedereen heeft wel eens een "lumbago" of milde rugpijn ervaren. "Weer terug! "- een veel voorkomende uitdrukking, omdat de rug elke dag zwaar wordt belast. Uren op kantoor zitten, slungelig voor de computer zitten, zware voorwerpen tillen en dragen, of in een houding in de tuin werken: lichte rugpijn is een integraal onderdeel van het dagelijks leven.
Rugpijn moet serieus worden genomen. De reden om naar de dokter te gaan, moeten situaties zijn waarin de pijn enkele dagen niet weggaat, wanneer bepaalde bewegingen de pijn verergeren of wanneer de pijn uitstraalt naar de ledemaat(en), en vooral wanneer er een gevoel van gevoelloosheid is.
Schietpijnen in de onderste ledematen zijn kenmerkend voor compressie van het ruggenmerg of zijn wortels (bijvoorbeeld een hernia). De pijn die inherent is aan artritische veranderingen in de tussenwervelgewrichten is meestal dof en lokaal. De aard en intensiteit van pijn kan sterk verschillen van persoon tot persoon. Alleen een arts kan op basis van klachten en symptomen het voor de situatie passende onderzoek en behandeling voorschrijven. Afhankelijk van de situatie kan de arts fysiotherapie, therapeutische oefeningen of een operatie plannen. Bij conservatieve behandeling en tijdens de periode van postoperatieve revalidatie is het erg belangrijk om regelmatig therapeutische oefeningen te doen, omdat ze spieren trainen, de wervelkolom stabiliseren en pijn verminderen.
De meest voorkomende oorzaken van rugpijn
De wervelkolom of wervelkolom is een complexe structuur die bestaat uit wervels, tussenwervelschijven en ligamenten. Pijn treedt op wanneer de interactie van deze structuren wordt verstoord. Typische redenen zijn:
Stress veroorzaakt rugpijn
Overwegend zittend werk en gebrek aan fysieke activiteit in het dagelijks leven leiden tot chronische spanningen in de rugspieren en pijn in de wervelkolom bij afwezigheid van enige ziekte.
De tussenwervelschijven werken als biologische schokdempers en scheiden de wervellichamen van elkaar. Met een afname van de elasticiteit van de schijf, begint deze uit te puilen in het lumen van het wervelkanaal (de zogenaamde verzakking) en neemt de hoogte af. Dit laatste heeft een negatieve invloed op het werk van de tussenwervelgewrichten, omdathun biomechanica is verstoord.
Als het uitstekende deel van de tussenwervelschijf op de gevoelige zenuwvezels drukt, kunnen er verschillende sensorische stoornissen optreden in de innervatiezone van de gecomprimeerde zenuw: pijn, tintelingen, gevoelloosheid, kruipen, enz. Als de motorische zenuwvezels die verantwoordelijk zijn voor het werk van de spieren worden samengedrukt, wordt de functie van de geïnnerveerde spier verstoord, tot verlamming.
Houdingsstoornissen en zwaar tillen kunnen leiden tot verstoring van de anatomische relaties van de structuren van de wervelkolom. In sommige gevallen leidt dit tot de zogenaamde blokkering van de tussenwervelgewrichten, die meestal gepaard gaat met hevige pijn. Wanneer de tussenwervelgewrichten geblokkeerd zijn, verkeren de rugspieren in een staat van pijnlijke spasmen. Pijn treedt dus niet alleen op in het geblokkeerde gewricht, maar ook in de spieren. Dit vermindert drastisch de fysieke activiteit van patiënten tot het onvermogen om te lopen. Bij blokkering van de tussenwervelgewrichten helpt een effectieve stabilisatie van de wervelkolom met medi-braces om spierspasmen te elimineren, pijn te lokaliseren en motorische activiteit te vergroten.
Naarmate we ouder worden, verandert onze wervelkolom geleidelijk van structuur, wat wordt beschreven door de algemene term "degeneratieve veranderingen". In dit geval betekent het woord "degeneratief" onomkeerbare veranderingen als gevolg van veroudering. Ondanks de onomkeerbaarheid van het proces, helpt het gebruik van orthesen om de toestand van de patiënt te verlichten en te verbeteren.
Degeneratieve veranderingen in de tussenwervelschijf impliceren een schending van de elasticiteit, een afname in hoogte en uitpuilen in het lumen van het wervelkanaal. Een afname van de schijfhoogte veroorzaakt een verhoogde belasting van de tussenwervelgewrichten (facetgewrichten).
De positie van de wervelkolom, inclusief de lumbale wervelkolom, wordt gestabiliseerd door het werk van de spieren. De rugspieren, de buikspieren en de spieren van de laterale buikwand zijn betrokken bij het handhaven van de houding. Het werk van de spieren maakt de belasting van de tussenwervelschijven gelijkmatiger en voorkomt overmatige rekking van het pees-ligamenteuze apparaat. Eventuele pijnsyndromen hebben een negatieve invloed op het functioneren van spieren, wat kan leiden tot lokale hypertonie of, omgekeerd, lokale zwakte. Als gevolg hiervan wordt de stabilisatie van de wervelkolom aangetast. Dit veroorzaakt op zijn beurt een toename van de hypertoniciteit van sommige spieren, d. w. z. er ontstaat een vicieuze pathologische cirkel.
Medische gymnastiek helpt de pathologische cirkel te doorbreken, waardoor u de symmetrie van de tonus van de rompspieren kunt herstellen.
De oorzaak van rugpijn kan niet alleen in de romp worden gelokaliseerd. Abnormale biomechanica van het looppatroon kan bijvoorbeeld ook rugpijn veroorzaken. Dit komt voornamelijk door het verlies van de dempende functie van de voet bij bepaalde vervormingen. Een andere reden kan het verschil in de lengte van de ledematen zijn, waardoor de normale waarden worden overschreden.
Het goede nieuws: in veel gevallen verdwijnt de rugpijn na een paar weken. Aspecifieke pijn wordt succesvol behandeld met behulp van mobilisatietechnieken (manuele therapie) en medicatie. Bij dergelijke pijn zijn oefentherapie-oefeningen zeer effectief.
profylaxe
Ieder van ons kan de belasting van de rug verminderen en pijn voorkomen.
Oefeningen die gunstig zijn voor de rug.
Er zijn krachttrainingsoefeningen die je gemakkelijk in je dagelijkse routine kunt integreren. Dit complex is ontwikkeld in samenwerking met een specialist in fysiotherapie-oefeningen.
- Regelmatige lichaamsbeweging: Drie sessies van 45 minuten per week helpen uw welzijn te verbeteren, het immuunsysteem te activeren en de spiertonus te behouden. Optimale rugsporten zijn zwemmen en wandelen.
- Evenwichtige voeding: goede voeding is het voorkomen van overgewicht, wat een extra belasting voor de rug is.
- Til gewichten correct op: wanneer u gewichten optilt, moet u hurken en de last optillen door de benen te strekken, niet de rugspieren.
- Draag gewichten op de juiste manier: draag zware voorwerpen zo dicht mogelijk bij uw lichaam. Draag geen zware dingen in één hand.
- Wees fysiek actief: Zittende werknemers moeten elke gelegenheid aangrijpen om hun fysieke activiteit te verhogen, zoals beter traplopen, vaker opstaan gedurende de dag, wandelen tijdens het telefoneren en een wandeling maken tijdens de lunch.
Ergonomische werkplek
Rugpijn komt vaak voor op de werkvloer. Langdurig in de verkeerde houding zitten kan leiden tot chronische spiervermoeidheid en daaropvolgende pijn. Ook wordt rugpijn vaak veroorzaakt door werk dat gepaard gaat met veelvuldig bukken en tillen.
Behandeling van rugpijn
Er zijn veel behandelingen voor rugpijn. Allereerst kiest de behandelend arts tussen conservatieve en chirurgische behandeling. Dit laatste wordt gebruikt wanneer conservatieve behandeling niet effectief is en in een aantal andere gevallen.
Fysiotherapie en massage
Complexen van corrigerende gymnastiek en speciale oefeningen voor de rug moeten worden uitgevoerd onder toezicht van een arts of fysiotherapeut, totdat u de techniek van het uitvoeren van elke oefening onder de knie hebt. Dergelijke sets van oefeningen zijn ontwikkeld om de kracht van de rompspieren te trainen. De arts kiest de oefeningen die het beste bij de patiënt passen. Massage en fysiotherapie kunnen worden voorgeschreven om de intensiteit van pijn te verminderen.
Behandeling met geneesmiddelen
Medicamenteuze therapie wordt voorgeschreven om pijn en ontsteking in de acute periode te verminderen. Het nemen van pijnstillers helpt om de ongemakkelijke beschermende houding die de patiënt inneemt om pijn te verlichten te elimineren. Medicatie mag alleen worden ingenomen zoals voorgeschreven door een arts.
Rug oefeningen
Sterke rompspieren beschermen de wervelkolom tegen ongunstige stress, verminderen de kans op spasmen en pijn. Om rugpijn te voorkomen, moet u regelmatig oefeningen doen om uw rugspieren te trainen. Zwemmen of wandelen is ook nuttig.
De reeks oefeningen combineert krachttraining en rekoefeningen en is ontworpen voor 20 minuten. De optimale trainingsfrequentie is 2-3 keer per week. Belangrijk: raadpleeg uw zorgverlener voordat u gaat sporten.
Orthopedische producten voor de wervelkolom
Medische beugels en beugels voor de wervelkolom zijn ontworpen om pijn en spierspasmen te behandelen. Moderne verbanden en korsetten bestrijden effectief pijn en verhogen de fysieke activiteit. Afhankelijk van de diagnose worden apparaten met meer of minder potentieel gebruikt om de lumbale wervelkolom te stabiliseren.
Lendensteunen en korsetten met een hogere hoogte en stijvere stabiliserende elementen stabiliseren en ondersteunen de wervelkolom beter in de gewenste positie. Het vermogen om pijnvrij te bewegen en deel te nemen aan het sociale leven elimineert de schijnbare omvang van zelfs de meest rigide korsetten.
Stijlvolle orthese - een praktische gids
Kan een wervelkolomorthese modieus en stijlvol zijn? U kunt het antwoord krijgen door onze brochure te lezen. Leer hoe u voor uw gezondheid kunt zorgen en u tegelijkertijd gepast kunt kleden.
Bedrijven produceren een groot aantal orthopedische apparaten voor de behandeling van een breed scala aan ziekten. Honderdduizenden mensen over de hele wereld merken de hoge effectiviteit van producten voor de behandeling van rugpijn op. Tegelijkertijd wijzen patiënten op het hoge comfort en de duurzaamheid van de producten. Dankzij het speciale ontwerp zijn alle lendensteunen eenvoudig aan te brengen. Extra comfort in de zitpositie wordt ook geboden door een ontwerpoplossing - een speciaal patroon in het gebied van de liesplooien.
Stabilisatie van de lumbale wervelkolom met medi orthopedische producten gaat niet gepaard met spierverzwakking, laat staan atrofie. Zoals eerder vermeld, verhoogt het vermogen om zonder pijn te bewegen de fysieke activiteit van patiënten. Bovendien is orthopedische ondersteuning gericht op het elimineren van overmatige en / of pijnlijke mobiliteit, en niet op immobilisatie, wat de reden is voor de functionele inactiviteit van de spieren en hun verzwakking.